Halverwege 2025 ;tijdens de periode dat we werkten in de Enci fabriek realiseerde ik me dat je pas optimaal vrij kunt ontwerpen en vervaardigen als het werk 100 procent recyclebaar is; zero waste dus. Door de wol van de schapen uit onze omgeving te gebruiken en de kleuren die de planten hier geven daarbij toe te passen, maak je textiel dat geen enkele ecologische voetafdruk levert. Ik ben al lang gefascineerd door tapisserie weven, ook wel beeldweven,met name door de Franse stroming ook wel vertegenwoordigd door Manufactures des Gobelins in Parijs. Nu werken zij met synthetische geverfde wol, maar vroeger gebruikten zij een rijk kleurenpalet dat planten hen boden. Wat me nu intrigeerd is dat er in de fabriek zo ongelofelijk veel markering met synthetische verf vergaan was door de tijd, en al lang de functie niet meer heeft waarvoor die bedoeld was. Tergelijkertijd neemt een weelderige plantengroei het over van de industriele sterielheid van weleer. Eigenlijk bood het gebeuren mij de mogelijkheid om dit moment in de tijd te markeren. De twee seizoenen dat ik er was, waren al zo divers qua plantenaanbod. Zo bleek dat de wingerd in de herfst mij ook de betonkleur bood die de vlier in de zomer deed. Alsof de natuur me wilde zeggen dat er geen haast geboden was bij het oogsten. Ik vond het opvallend dat ik alle kleuren die de signing van de fabriek kon corresponderen met een plantenkleur van een plant die er praktisch naast stond.